Η εντολέας μου είχε καταγγείλει ότι υπέστη βιασμό, ότι δηλαδή εξαναγκάστηκε με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου της ζωής της και της σωματικής της ακεραιότητας, σε ανοχή γενετήσιας πράξης, υποβάλλοντας σχετική έγκληση. Από την εξέτασή της που διενεργήθηκε, τρεις ημέρες μετά τον καταγγελλόμενο βιασμό, από Ιατροδικαστή σε Δημόσιο Νοσοκομείο, προέκυψαν ευρήματα, τα οποία συνηγορούσαν στο καταγγελθέν περιστατικό. Κατά του καταγγελλόμενου, ασκήθηκε ποινική δίωξη για το αδίκημα του βιασμού (Άρθρο 336, παρ. 1, Π.Κ.), το οποίο είναι κακούργημα και παραπέμφθηκε αυτός να δικαστεί ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Πρέβεζας, με Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άρτας. Η εντολέας μου, μου ανέθεσε την εντολή, να παρασταθώ ενώπιον του ανωτέρω Δικαστηρίου, προς Υποστήριξη της Κατηγορίας, σε βάρος του κατηγορουμένου. Το Μ.Ο.Δ. της Πρέβεζας, έκρινε ομόφωνα ένοχο τον κατηγορούμενο, τον οποίο καταδίκασε σε κάθειρξη 7 ετών, αφού του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του σύννομου βίου. Διευκρινίζεται ότι αν και το ελάχιστο της ποινής, που προβλέπεται από τον νόμο, για το συγκεκριμένο αδίκημα, είναι τουλάχιστον 10 έτη κάθειρξη, μετά την αναγνώριση του ελαφρυντικού στον κατηγορούμενο, τα όρια της ποινής, μεταβλήθηκαν σε 2 έτη φυλάκισης ως 8 έτη κάθειρξης.
